Twój komentarz lub propozycja wyzwania do posta
47 Komentarzy
Miło, że twórcy oszczędzili nam zgrzybiałych agów, a dali nam takiego Sumbula czy Bulbula, ufff.
Słowo harempochodzi od arabskiego rdzenia h-r-m,który niesie ze sobą takie znaczenia jak: "zakazany","nietykalny", "święty". Słowo to odnosi się do różnych rzeczy. Jedną z nich jest część domu zamieszkiwana przez kobiety (i małe dzieci), do której wstęp ma tylko ten mężczyzna, który jest głową rodziny.
Ogromne bramy bronią przejścia do poszczególnych części Pałacu Topkapı w Stambule.Najbardziej strzeżony jest oczywiście harem – miejsce przeznaczone kobietom, w której ku uciesze padyszacha żyły jego odaliski, kadyny, siostry i matka –najważniejsza osoba w haremie, nosząca tytuł ValideSultan. To, co działo się w alkowach słynnego haremu, jak i mniejszych haremów muzułmańskich domostw, przez wieki pobudzało wyobraźnię Europejczyków – być może dlatego, że progu haremu nigdy nie mógł przekroczyć żaden mężczyzna. Opowieści z haremu wynosili więc ukradkiem lekarze, odaliski,które wyszły za mąż i opuściły pałac (nie było to rzadkością!), handlarki i wróżbitki.
Tylko nieliczne trafiały do sułtańskiego łoża (większość sułtanów, mimo utrzymywania setek niewolnic, żyło praktycznie w monogamii – spędzając czas z jedną lub dwiema kadynami!). Ciąża, która stanowiła najwyższy honor, mogła oznaczać również wyrok śmierci – choćby z ręki zawistnej konkurentki. Po haremowej drabinie pięły się tylko te, którym starczyło sprytu, inteligencji i… okrucieństwa. Ot, choćby Hürrem, czyli Rokosolana, sportretowana w serialu Wspaniałe Stulecie. Piękna i mądra, nie cofnęła się przed spiskiem wobec szehzade (księcia) Mustafy – historycy przypisują jej główną rolę w zabiciu następcy tronu po Sulejmanie Wspaniałym.
Padyszach mógł mieć każdą zmysłową uciechę, o jakiej zamarzył. Dostojnicy darowali mu w prezencie piękne dziewice, uczone poezji, gry na instrumentach i śpiewu. Można się domyślać, że także sztuki kochania.Zmysłowe rozkosze tysiąca niewolnic czekały jednak tylko na padyszacha. Jego bracia bywali duszeni cięciwą łuku lub lądowali w wodach Bosforu jeszcze w łonie matki. Ich dzieciństwo mijało w strachu i nieustannym poczuciu zagrożenia (także ze strony kadyn – kobiet, które rodziły dzieci sułtana i robiły wszystko, aby to właśnie ich synowie zasiedli na tronie). Szczęśliwcy, którzy urodzili się po 1666 roku – a więc po wydaniu dekretu Selima II, łagodzącego bezlitosne prawa poprzedników, pozwalające zabić braci sułtana – byli zamykani w Złotej Klatce. Tam spędzali żywot, niekiedy popadając w obłęd. Jeśli zrządzeniem losu ich starszy brat umierał i wstępowali na tron – byli zupełnie nieprzygotowani do tej roli (jak Ibrahim I, który lata samotności „nadrabiał” hedonistyczną rozpustą).
Niełatwy był też los eunuchów, pilnujących porządku w haremie. Macie przed oczami obraz zabawnego Sümbüla z serialu Wspaniałe Stulecie? Cóż, eunuchowie mieli być odpychający, o rzadkich włosach i zębach, zaropiałych oczach. „Uzdatnianie na eunucha” polegało na wykręcaniu lub ucinaniu jąder lub penisa; często przypalaniu moczowodu. Wielu chłopców umierało podczas „zabiegu”. Ci, którzy przetrwali, często nadal odczuwali niemożliwy do zaspokojenia popęd płciowy, zamieniający ich życie w koszmar. Pomagała wiara w kısmet – przeznaczenie (lub wolę boską), która kazała pogodzić się z losem, choćby był on bardzo okrutny…
Jakość: | 20 | Popularność: | 666 |
Wsparcie: | 36 | Ocena i wartość ocen: | 21 |
Wyróżnienia/kary: | 0 | Komentarze i reakcje: | 471 |
W trwającej akcji redaktor dla tego fandomu uzyskał skuteczność % ( polecanych dyskusji z napisanych w tym fandomie) |