Imperium Osmańskie upadło 1 listopada 1922 wraz ze zniesieniem sułtanatu. Jednak przyczyny można znaleźć już w XVI wieku. Mowa tu o rosnącym w siłę sułtanacie kobiet. W XVII wieku w państwie rozpanoszyła się korupcja i kumoterstwo, a nieudolni umysłowo sułtani byli gwoździem do trumny Wielkiego Imperium.
Rola sułtanki Kösem
Moim skromnym zdaniem największą winę za czyny, które doprowadziły do upadku Imperium Osmańskiego ponosi nie kto inny jak Sułtanka Kösem. Była jedną z najpotężniejszych sułtanek w historii miała liczne wpływy na wezyrów i janczarów. To właśnie ona doprowadziła do detronizacji sułtanów: Osmana II, Mustafy Szalonego i Ibrahima I. Dla władzy była gotowa zabić swojego syna czy wnuka. Przez poczynania sułtanki Kösem inni nabrali tej śmiałości i w późniejszym czasie również nic sobie nie robili z władzy sułtana i odsuwano go od władzy w dowolnym momencie. Drugą winą sułtanki Kösem jest to, że podczas jej "panowania" (a przede wszystkim regencji) w państwie szerzyła się korupcja i kumoterstwo, a wola sułtana była warta mniej niż zero.
Sułtan Ahmed I
Sułtan Ahmed również przyczynił się do osłabienia Imperium Osmańskiego. Jego można winić za nieudolnych umysłowo sułtanów. Ahmed I chciał dobrze zaprzestając tradycji bratobójstwa, ale nie przewidział że po przebywaniu w tzw. Złotej Klatce mogą wystąpić zaburzenia psychiczne. Książe, który kilka lat spędził w zamknięciu NIGDY nie powinien zasiąść na tronie (tylko w przypadku zagrożenia o wygaśnięciu dynastii). Nieuregulowanie tego prawa doprowadziło do zmiany porządku. Tron nie przechodził z ojca na syna, tylko z ojca na syna później jeszcze na braci i dopiero potem na syna tego który pierwszy był sułtanem. W ten sposób prawie każdy następny sułtan przez pobyt w złotej klatce zmagał się z zaburzeniami psychicznymi przez które nie mógł samodzielnie rządzić, a władza spoczywała w rękach kliki dworskiej. Wtedy w państwie szerzyła się korupcja i kumoterstwo. Co doprowadziło do osłabienia, a ostatecznie do upadku Imperium Osmańskiego na początku XX wieku.