Hejka! To już mój drugi post c: Ogólnie opowiada o mojej historii Jak zostałam Selenator itd.. Zapraszam!
Początek...
Pewnie jak większość poznałam Selenę przez Disneya. Miałam jakieś wtedy jakieś 8-9 lat. Mój brat miał Disney Channel w telewizorze, więc zawsze (chyba) o 16:00 chodziłam do niego na bajkę "Fineasz i Ferb". Pewnego dnia mój brat jak zwykle zostawił mnie na 45 min przed telewizorem, a sam poszedł coś zjeść. Kiedy bajka się skończyła brat jeszcze nie przyszedł, więc postanowiłam zostać jeszcze chwilę. Po reklamach zaczął lecieć pewien serial "Czarodzieje z Waverly Place". Z tego co pamiętam był to odcinek gdzie Harper miała zająć się sukienką od jakiego projektanta (czy coś). Po jakichś 15 minutach przyszedł mój brat i nie skończyłam tego odcinka.
Pół roku później moja siostra także miała w telewizorze Disneya. Od tego czasu oglądałam Czarodziejów regularnie, ale nie byłam jeszcze Selenator. Pewnego późnego wieczoru, kiedy czekałam na moją siostrę, która miała przyjść z pracy oglądałam oczywiście Disneya. Podczas reklam puścili pewną piosenkę. Zobaczyłam na teledysku Selenę. Video było cudowne, byłam oszołomiona nim. Piosenka, która wtedy leciała to Selena Gomez & The Scene - A Year Without Rain. Od tego czasu byłam bardzo zainteresowana Seleną i robiłam wszystko, żeby dowiedzieć się o niej więcej. Po jakiś 2 latach zaraziłam tym moją (wtedy) przyjaciółkę. Nie miałam żadnej jej płyty, mimo, że bardzo chciałam to nie miałam takich pieniędzy, a z próśb kierowanych do rodziców nic nie wychodziło.
Były Mikołajki rok (chyba) 2012, poszłam do szkoły i moja przyjaciółka przyniosła do niej 2 płyty Sel. Byłam z tego powodu trochę zazdrosna, ale no cóż to była moja przyjaciółka, więc cieszyłam się z jej prezentu. Po miesiącu od tamtego wydarzenia zaczęła obrażać moją idolkę. Było mi przykro, nawet na chwilę odcięłam się od Selenators z powodu mojej przyjaźni. Chciałam w niej pozostać, ale to skutkowało pożegnanie się z idolem. Dalej nie rozumiem dlaczego nie mogłam mieć swojego idola, skoro mnie jej nie przeszkadzali. Na (chyba) 11 urodziny dostałam mp4 (czy coś) na tym urządzeniu było kilka piosenek, a jedną z nich był kawałek "Who Says" Bardzo mi się spodobała i postanowiłam sprawdzić tekst. Po przeczytaniu z moich oczu poleciały łzy. Od tego momentu zaczęłam trochę bardziej wierzyć w siebie. Tą piosenkę puszczam sobie do dziś, gdy mam gorszy dzień.
Gorsze dni...
W 2013 rok był dla mnie smutnym rokiem. Zaczęłam się bardzo kłócić z moją przyjaciółką. Myślałam, że wszystko to była moja wina. Byłam do tej osoby bardzo przywiązana i nie chciałam kończyć przyjaźni. Z drugiej strony nie był tak bardzo tragiczny, bo dostałam na urodziny moją pierwszą płytę Seleny "Stars Dance". Poznałam cudowną osobę - Olę ;* Dzięki której zaczęłam spostrzegać z kim ja w ogóle się przyjaźnię. Ona pokazała mi na czym polega prawdziwa przyjaźń. Mimo tego dalej w niej siedziałam.
2014 rok, czyli dla mnie rok przemian. W końcu wyszłam z tego bagna i urodziła mi się siostrzenica, która wywołuje u mnie ogromny uśmiech na twarzy. Poznałam dużo Selenators i otwarcie mówiłam, że należę do tego fandomu. Selena była (i jest) dla mnie ogromnym wsparciem.
Kill Em With Kindness
Na początku 2015 roku wszystko zaczęło się psuć. Ja byłam bardzo smutna, ponieważ w 2014 roku wykryto u mnie wadę serca. Nie przejęłam się tym zbyt mocno, ale w styczniu choroba dała o sobie znać. Wtedy uświadomiłam sobie, że to jest poważne i że trzeba coś z tym zrobić. Miałam mieć robiony zabieg aby moja wada nie dawała o sobie znaku. Później dowiedziałam się, że Selena zmaga się z także bardzo poważną chorobą, a mimo to uśmiecha się i dalej jest bardzo szczęśliwą osobą. Dała mi pozytywną energie i postanowiłam, że wezmę z niej przykład i nie będę się nad sobą użalać. Ogólnie zabieg się nie udał, ale nauczyłam się żyć z tą chorobą. Poznałam mega ludzi, którzy są dla mnie wsparciem.
W październiku poznałam Radio Young Stars. To dzięki niemu poznałam wielu wspaniałych ludzi, dzięki radiu zauważyłam, że Selenators się bardziej zbliżyły i zauważyłam, że nie jest nas tak mało. W grudniu na święta kupiłam sobie "Revival", w którym są tak cudowne piosenki jak "Kill Em With Kindness", "Hands To Myself", "Nobody" czy "Perfect" dzięki którym zawsze poprawia mi się humor :)
To by było na tyle. Mam nadzieję, że się nie zanudziliście. Tym postem chciałam niektórym ludziom pokazać jak idole są ważni w życiu. Wspierają nas, gdy mamy gorsze dni i podnoszą nas na duchu. Gdyby nie Selena nie wiem jak by się to wszystko potoczyło...
Jeżeli dotrwaliście do końca to bardzo dziękuję za przeczytanie <3
Panda1 świetny post!!
Sel ma naprawdę ogromny talent x codziennie kiedy tylko mogłam oglądałam Disney'a, pamiętam, że bardzo lubiłam ten serial fajnie powspominać sobie czasem stare czasy
pozdrawiam xx
pozdrawiam xx ♥
Każdy ma idola który pokazuje nam że pomimo tego że jest ciężko to nie wolno się poddawać ;)
