Jak wyczytamy na kartach internetowych stron, janczarzy to elitarne jednostki armii tureckiej. Doborowa piechota utworzona w 1330 roku, początkowo rekrutowała młodych mężczyzn - bardzo często chrześcijan. w XVI w. do niej chodzili również żołnierze tureccy. W czasie rozkwitu państwa janczarzy liczyli ponad 40 tys. Wychowywani byli oni w ścisłym fanatyzmie religijnym oraz ślepym posłuszeństwie swoich zwierzchników. Bardzo dużą rolę odgrywali własnie w XVI wieku, stając się trzonem armii tureckiej. Odgrywali oni też, bardzo dużą rolę w walce o tron, oraz sami się bardzo często buntowali przeciwko sułtanowi. 
Jednostka ta została rozwiązana w 1826 r. za rozkazu Sułtana Mahmuda II.

Mój braciszek - Murad IV wraz z żołnierzami.. POPATRZCIE TAM JEST ZDZISIEK! TEN Z BRODĄ!!

Spahisi - nieregularna jazda turecka w imperium osmańskim. Składała się z lenników sułtana, którzy w zamian za lenno (tur. ziamet lub timar)byli zobowiązani do służby wojskowej XIV–XVI w. Były odpowiednikiem europejskiego rycerstwa. Oddziały spahisów stanowiły trzon armii tureckiej,od poł. XVI w. były systematycznie zastępowane przez janczarów; znaczenie kawalerii malało, zwłaszcza po wprowadzeniu broni palnej; 1831 Mahmud II zniósł wojskowy lenny system timar, w ramach reform zmierzających do europeizacji Turcji.

Do służby wojskowej w kampaniach sułtana powoływani byli przez sandżakbejów – lokalnych namiestników, odpowiadających przed bejlerbejami.

Spahisi stanowili ciężką jazdę, stacjonującą na europejskich granicach sułtanatu tureckiego. Byli znakomicie wyszkoleni w działaniach bojowych i jeździe konnej, a także w walce wręcz. Żołnierce poświęcone było całe ich życie. Byli swoistą kastą wojowników,do pewnego stopnia porównywalną z europejskim rycerstwem. Spahisi byli wyposażeni w różnorodne uzbrojenie m.in.: kaftan z kolczugi lub zbroję perską typu "cztery zwierciadła", parę karwaszy, tarczę typu kałkan, łuk refleksyjny, krótką spisę,szablę, arkan, misiurkę lub szyszak perski.

Ehhh.. Ten Zbigniew... On to się wszędzie wepcha.. Czekaj... TOŻ TO MĄŻ REGINY!!! Ten z łukiem i brodą!!! 

Akindżi (Akindżajowie) – nieregularna jazda turecka uzbrojona w łuki i szable, występująca od czasów Seldżuków do XVIII wieku.

Do połowy XIV wieku byli główną siłą władców Turcji. Oddziały te zarówno podejmowały samodzielne ataki na tereny nieprzyjacielskie jak i był wykorzystywane do prowadzenia działań osłonowych w czasie kampanii wojennych. Po reformach wojskowych przeprowadzonych przez sułtana Urchana, akindżi przekształceni zostali w lekką jazdę mającą na celu prowadzenie rozpoznania oraz rajdy łupieżcze na zapleczu nieprzyjaciela. W trakcie bitew ustawiani byli przed głównym szykiem bojowym lub razem ze spahisami na skrzydłach. Rekrutowano ich przeważnie spośród pasterzy. Bywali wśród nich chrześcijanie. Ponieważ nie otrzymywali żołdu, zwolnieni byli z wszelkich danin, a w trakcie działań wojennych mieli prawo zachowania zdobytych przez siebie łupów. Przegląd sił akindżi przeprowadzano co miesiąc.


Fotografia przedstawia Ahmeda... Mojego znajomego... Szkoda że nie żyje... REGINA GO ZABIŁA!!

Jeśli chodzi o ten rodzaj wojsk nie znalazłem za dużo informacji...  Wszystkie źródła mówią, że bardzo dużą siłą byli Tatarzy, Albańczycy, Wołosi (nie włosi :P) oraz mamelucy (czyli niewolnicy państwowi, nie wyznający pierwotnie islamu (na ogół pogańscy, niekiedy chrześcijańscy) i pochodzący spoza państw islamskich. )
I to by było na tyle... ;)


Paczajcie.. Tak to się woziło... A nie te Mercedesy czy inne maluchy...