W tym poście będzie o osobie występującej w "Wspaniałym Stuleciu" jak i "Wspaniałym Stuleciu Sułtance Kösem" Sułtance Safiye.

Sułtanka Safiye — Faworyta Murada III i Matka Mehmeda III. Przeżyła czasy swojego teścia, męża, syna i wnuka.  Miała ogromne wpływy w Imperium. Kilka razy starała się przejąć rządy w imperium. Po uporaniu się z nią przez Sułtankę Kösem zdesperowana popełniła akt samobójczy.

Pochodziła z Albanii, nie wiadomo jak, ani kiedy dotarła do Haremu w Konstantynopolu.

W wieku piętnastu lat, gdy pełniła służbę u Sułtanki Mihrimah miała okazję jedyny raz ujrzeć Padyszacha Sulejmana, kiedy bywał u córki .

Jakiś czas przed końcem życia Sułtana, Safiye została nominowana przez swoją panią na podarunek  dla syna jej brata, Księcia Murada. Mihrimah miała nadzieję , że tą formalnością skłóci małoletniego księcia z jego rodzicielką, Sułtanką Nurbanu, zwłaszcza, że żądała od niewolnicy symulować wenecjankę (pewna jasnowidzka przewidziała Nurbanu, że syn wenecjanki zajmie stanowisko na tronie, Sułtanka nie orientowała się jednak o jaką wenecjankę chodziło). Młoda dama po dotarciu do Manisy szybko uwiodła  młodego księcia, została jego nałożnicą i stała się brzemienną.

Podczas Ramadanu Murad pojechał do Konstantynopola, by odwiedzić Sułtana i zabrał ze sobą Safiye. Była tam również Nurbanu, która dopiero wtedy poznała nałożnicę syna i dowiedziała się, że jest prezentem od Mihrimah. Murad przedstawił później ukochaną ojcu. Safiye towarzyszyła księciu również podczas posiłku u Mihrimah, po czym została wezwana do Nurbanu, która zagroziła nałożnicy, by ta była jej lojalna.

Niedługo po śmierci Sulejmana urodziła syna, Mehmeda i została Sułtanką. Gdy Sułtanem został Selim II, Safiye prawdopodobnie prowadziła konflikt z Nurbanu. W 1574 na tronie Imperium zasiadł jej mąż Murad. Dziewięć lat później zmarła obecna Sułtanka Matka Nurbanu i prawdopodobnie wtedy Safiye zabrała jej pierścień ze szmaragdem, który wcześniej należał do Sułtanki Hurrem.W międzyczasie urodziła cztery sułtanki: Fahriye, Hümaşah, Fatmę i Mihrimah; oraz drugiego syna Yahyę.

Safiye próbowała odsunąć od Księcia Mehmeda jego ukochaną nałożnicę Halime, która urodziła mu dwóch synów Mahmuda i Mustafę. Matka księcia często podsyłała mu inne konkubiny, między innymi Handan. W ramach jednej z intryg Halime została wrobiona w oszpecenie Cennet Hatun.

Rządy Murada III zakończyły się jego śmiercią w 1595 roku, a jego miejsce zajął pierworodny syn Safiye, dzięki czemu została Sułtanką Matką. Bojąc się o życie drugiego syna Safiye padła na kolana przed nowym Sułtanem i błagała go o oszczędzenie brata. Mehmed nie przystał na jej żądania, dlatego Sułtanka oddała Yahyę swojemu słudze Bülbülowi, by go ukrył, zostawiając mu tylko koszulę na pamiątkę.Osiemnastu pozostałych braci Mehmeda poniosło wtedy śmierć, a ich trumny opuściły Seraj. Do dziewiętnastej trumny włożono ciało zabitego dziecka, które prawdopodobnie było już wcześniej umierające.Jakiś czas później Safiye otrzymała wiadomość, że Yahya zmarł z powodu choroby. Sułtanka próbowała dociekać prawdy, ale gdy nic nie odkryła pogodziła się ze śmiercią syna.Przez lata budowała swoją władzę, posiadała bardzo duże wpływy w całym państwie, nawet członkowie dywanu byli jej przychylni. Otoczyła się wiernymi sługami, takimi jak Bülbül Aga i Cennet Hatun. Zgromadziła ogromne bogactwa, z licznych łapówek.

W 1603 roku Sułtan zamordował swojego następcę Mahmuda, co bardzo przeżył syn Handan, Ahmed. Safiye chcąc pocieszyć wnuka przysłała mu wiele prezentów, wśród nich znalazł się portret przedstawiający greczynkę Anastazję. Książę zakochał się w dziewczynie z obrazu, dlatego Sułtanka kazała ją sprowadzić do Stambułu.

Gdy również Sułtan Mehmed zmarł, Sułtanka Safiye wezwała Ahmeda do komnaty zmarłego, gdzie przy zabranej służbie przekazała wieści i pokłoniła się przed nowym władcą imperium. Koronację Ahmeda obserwowała wraz z pozostałymi Sułtankami z wieży sprawiedliwości. Safiye była oburzona, że Sułtan w oficjalnym przemówieniu ogłosił, że nie zabije swojego brata, tak jak nakazuje tradycja.

Jakiś czas później, Ahmed po namowach Sułtanki Handan, postanowił jednak zabić Mustafę, dlatego posłał do sędzi po fatwę. Safiye nie chciała śmierci drugiego wnuka, bo planowała go posadzić na tronie, dlatego zabroniła sędzi wydawania fatwy. Niestety Sułtan dowiedział się o intrydze babki i wygnał ją do Starego Pałacu. Safiye nie zamierzała jednak odjeżdżać. Dlatego nie dopuściła do tego, by żołd dla janczarów, o który oni się domagali trafił w ręce władcy. Najpierw janczarzy zgodzili się poczekać, później już jednak zaatakowali. Wtedy sułtanowi pozostało już tylko jedno wyjście - pieniądze ze skarbca sułtanki Safiye. Babka użyczyła mu ich w zamian za pozostanie w pałacu. Niebawem Ahmed został zarażony ospą przez swoją ciotkę, córkę sułtanki Safiye, sułtankę Fahriye. Wtedy Safiye spotykała się z paszami. Chciała również posadzić na tronie chana krymskiego. Sułtan niestety o wszystkim się dowiedział i po raz kolejny wygnał sułtankę do Starego Pałacu. Kobieta i tym razem znalazła wyjście. Gdy miała opuszczać pałac zaczęła  symulować chorobę, w co uwierzył sam sułtan. Dlatego póki Safiye miałaby nie wyzdrowieć sułtan kazał ją zostawić w pałacu. Musiała się jednak spieszyć, bo inaczej w końcu by ją wygnano. Wykorzystała do tego specjalną okazję - Sułtanka Valide Handan próbowała zabić księcia Mustafę w czasie nieobecności sułtana. Wiedziała, że jej jedyną nadzieją jest przeciwna jej Kosem. Dlatego porwała jej ojca, Enza Efendi i zagroziła, że jeśli nie przekona sułtana, by pozostawił jej w pałacu, ona zabije Enza. Zdesperowana Kosem próbowała uwolnić mężczyznę, nie miała jednak w końcu wyjścia i powiedziała sułtanowi o winie Handan. Wobec tego to Handan, a nie Safiye musiała pojechać do Starego Pałacu, a Safiye nie dotrzymała słowa i i tak zabiła ojca Kosem. Kobieta oświadczyła Safiye, że niczego nie powie sułtanowi, ponieważ od teraz to jej wojna. Niebawem Kosem dowiedziała się od Halime, że to nie ona(Halime), a Safiye oszpeciła Cennet Hatun. Odnalazła kobietę, która wykonała rozkaz, a potem doniosła Cennet o wszystkim. Dzięki temu dowiedziała się od Cennet, że to Fahriye zaraziła sułtana ospą. Zdobyła dowód, który następnie przedstawiła Safiye i zażądała wyjazdu do Starego Pałacu, jeśli nie chce, by władca się dowiedział. Teraz już Safiye nie pozostało nic innego, jak tylko opuścić Topkapi. Kosem jednak nie dotrzymała słowa, tak jak Safiye zrobiła to wcześniej.Po drodze do Starego Pałacu Cennet oświadczyła jej, że przechodzi na stronę Kosem.

Niebawem sułtan dowiedział się, że Safiye zabiła ojca Kosem, dlatego pozbawił ją wynagrodzenia. Później Kosem dowiedziała się, że jest podsłuchiwana w swojej komnacie, dlatego gdy Bulbul Aga nasłuchiwał powiedziała, że wie, gdzie jest sekretny skarbiec Safiye. Następnie śledziła eunucha, który miał przenieść majątek sułtanki i tak Safiye została pozbawiona majątku.

W czasie, gdy Kosem odnalazła tajny skarbiec Safiye, sułtanka połączona tym razem sojuszem z sułtanką Halime zaatakowała pałac Topkapi. Sułtan Ahmed akurat był na wojnie, a Safiye kazała go zabić, nie udało jej się to jednak. Ale babka sułtana o niczym nie wiedziała. Podczas ataku próbowała posadzić na tronie księcia Mustafę. Książę był mały, regencja należała się więc, jego matce, dlatego Safiye próbowała zabić Halime, nie udało jej się to jednak. Następnie schwytała Kosem.i po opowiedzeniu jej historii pierścienia sułtanki Hurrem rozkazała zabić Kosem. Konkubinę Ahmeda I uratował jednak Bulbul Aga (Safiye nigdy się o tym nie dowiedziała). W końcu wyprowadzała Mustafę na koronację. Właśnie wtedy do pałacu zajechał sułtan Ahmed. Przerażona Safiye uciekła do komnaty władcy, gdzie dosypała sobie trucizny. Ahmed ją jednak uratował mówiąc, że śmierć będzie dla niej wybawieniem, po czym wtrącił ją do pałacowych lochów.

Niebawem Ahmed rozkazał przewieźć Safiye z pałacowych lochów do lochów w wieży Leandra. Tam sułtanka miała być uwięziona. Została ona pozbawiona wszelkich koron, kolczyków, pierścienia sułtanki Hurrem i Nurbanu oraz ubrań sułtanki. Pozostałą w łachmanach. Początkowo kontakowała się z Nasuhem Paszą poprzez liściki przemycane w chlebie. Niebawem sułtan Ahmed wyznaczył na jej strażnika Iskendera Agę( zaginionego syna Safiye, nikt jednak o tym nie wiedział, nawet książę i sułtanka). To właśnie on odkrył liściki i oświadczył., że kobieta od teraz będzie miała krojony chleb. Był też jej pośrednikiem w kontaktach ze światem zewnętrznym. Niebawem do stolicy przybyła córka Safiye, Humasah. Za zgodą sułtana(Ahmed wyraził ją tylko ze względu na Humasah) Humasah mogła odwiedzać matkę. Safiye i Humasah uknuły intrygę. Humasah po śmierci sułtanki Handan wysłała Ahmeda do Edirne, a potem wiedząc, że mimo jej zakazu Kosem opuści pałac, zabroniła jej tego. Kosem pojechała do Edirne, po drodze została jednak porwana. Sułtan podejrzewał Safiye, ona jednak się wyparła i nie stawiając żadnych warunków(wiedziała, że Ahmed ją sam uwolni) zaproponowała swoją pomoc. Skontaktowała się ze swoimi ludźmi i w ten sposób ,,dzięki jej Kosem została odnaleziona, a Safiye wyszła z wieży. Ahmed przeniósł ją do Starego Pałacu, Safiye nadal jednak pozostałą w zamknięciu, albowiem nie mogła go opuszczać. Odzyskała swoje korony, pierścień oraz strój sułtanki.

Zaraz po wyjściu z wieży Leandra, Safiye dowiedziała się, że Iskender jest jej synem. Wobec tego poprosiła go, by ten odwiedzał ją od czasu do czasu. Iskender się zgodził. Niebawem za sprawą groźby Kosem Safiye została stracona przez Nasuha Paszę który zdradził jej ludzi oraz lokalizację drugiego tajnego skarbca Safiye. Przez następne lata Safiye żyła w zamknięciu. Od czasu do czasu odwiedzał ją Iskender. Kiedy sułtanka chciała wyjść, mogła to robić tylko na krótko, bo inaczej jej zniknięcie byłoby zauważone. W takim przypadkach Bulbul Aga odsyłał wiernego Kosem Gurbuza Agę, a resztę strażników przekupywał. Pewnego razu Safiye rozkazała porwać kobietę, którą Humasah miała podarować sułtanowi, by ta ją otruła (Humasah nie wiedziała o truciźnie, ona chciała tylko użyć Yasemin by odtrącił uwagę sułtana od Kosem). Była ona rodzoną siostrą Kosem. Babka sułtana podeslała ją sułtanowi. Wiedziała, że jeśli Kosem uzna ją za winną, zabije ją. I tak też się stało. Kosem zabiła Yasemin, a potem Safiye powiedziała jej, że zabiła własną siostrę. Później na rozkaz Kosem Iskender chciał zabić Safiye, nie potrafił jednak, bo to była Sułtanka Valide. Wtedy też dowiedział się, że jest jej synem. Niestety prawdę poznali też Kosem i sułtan Ahmed. Safiye spróbowała pomóc Iskenderowi uciec, a gdy się nie udało przyszła pod pałac Topkapi i czekała całą noc, by sułtan do niej wyszedł. Zadeklarowała się, że będzie stać, aż Ahmed tego nie zrobi. Jej wnuk wyszedł, a wtedy Safiye błagała go o oszczędzenie Iskendera ofiarując swoje życie. Ahmed się jednak nie zgodził i próbował zabić Iskendera, a jego rzeczy wysłał Safiye. Sułtanka nie wiedząc, że Iskender żyje była pogrążona w żałobie i obwiniała o wszystko Humasah.

Po śmierci sułtana Ahmeda Kosem została wygnana do Starego Pałacu, a areszt domowy Safiye się zakończył. Sułtanka poprosiła nową Valide Sultan Halime o zgodę na przeniesienie ciała Iskendera do mauzoleum. Ona się jednak nie zgodziła, a zdesperowana Safiye postanowiła zrobić co chciała nielegalnie. Rozkazała odkopać grób syna, który okazał się pusty. Wtedy Safiye i Humasah dowiedziały się od Zulfikara, że Iskender żyje. Sułtanka szybko odnalazła syna i ukryła go, stosując wszelkie środki ostrożności. Również próbowała posadzić go na tronie. Niebawem przyszła do niej Halime z wyjątkową ofertą - chciała, by jej Mustafa pozostał jedynym męskim członkiem dynastii Osmanów, poprosiła więc Safiye by zatrzymała Kosem. Dałoby jej to czas na zabicie książąt. Safiye zauważyła okazję. Halime myślała, że wykorzystuje Safiye, w rzeczywistości to Safiye wykorzystywała Halime. Zamknęła Kosem, tak jak mówiła Halime. Wtedy Halime zabiłaby jej książąt i na drodze Iskendera do władzy zostałby już tylko Mustafa. Safiye zamierzała się pozbyć go później i tak Iskender doszedłby do władzy. Plan się jednak nie powiódł, gdyż Humasah chciała posadzić na tronie Iskendera bez przelewu krwi. Niebawem Safiye doniosła już Sułtanowi Osmanowi o tym, że Kosem potajemnie zbiera Radę Divanu, a potem uknuła intrygę - wysłała księciu Mehmedowi wiadomość w imieni jego matki, Kosem, że sułtan Osman chce go zabić. Zgodnie z jej planem Mehmed uciekł z pałacu i pod naciskiem matki powrócił do brata. Za ucieczkę został stracony. Niebawem, gdy Halime dowiedziała się, że Iskender żyje, jej córka sułtanka Dilbura porwała Safiye i zażądała powiedzienia, gdzie jest Iskender grożąc śmiercią. Ta jednak nie wydała swojego syna, a przed śmiercią Safiye uratował Zulfikar. Kobieta powierzyła mu Iskendera i wtedy okazało się, że to była tylko gra Kosem, by zabić Iskendera.

Po śmierci Iskendera sułtanka Safiye byłą zdesperowana. Poszła do Humasah, by dowiedzieć się prawdy, a gdy ta wszystko z żalem potwierdziła, Safiye uznała, że przegrała i wszytko skończone. Później poszła do komnaty Valide Sultan i tam czekała na Kosem. Sułtanka Kosem przyszła i kobiety zaczęły rozmawiać. Wcześniej Safiye wypiła śmiertelną truciznę. Już pod jej działaniem przyznała Kosem zwycięstwa i umierając powiedziała Kosem że opowiedziała już jej kiedyś historię pierścienia sułtanki Hurrem i Nurbanu i że prawo do jego noszenia mają tylko zasłużeni. Tak właśnie Safiye podarowała Kosem pierścień. Gdy do komnaty wpadł Bulbul Aga, sułtanka Safiye wyzwoliła go, a potem umarła.

- Safiye czasami mówi o sobie w liczbie mnogiej, podrabiając tym samym manierę z dworów europejskich.

- Jej ulubionym napojem jest kawa.

- Miała kotkę o imieniu Elizabeth, która była prezentem od syna.

- Naprawdę umarła w 1618 lub w 1619, a w serialu w 1621.

- Naprawdę nie była matką księcia Yahyi.

- W serialu zostało przyjęte, że Safiye była Albanką jednak udawała Wenecjankę by zrobić na złość teściowej.

Tekst do tego posta skopiowany ze strony : http://pl.wspaniale-stulecie-muhtesem-yuzyil.wikia.com/wiki/Sułtanka_Safiye

Zdjęcia : Google Grafika