Czy tak wyglądały???.

Jak widać nie były dokładnym odwzorowaniem tamtych lat. W tamtych czasach, kobiety nie mogły latać swobodnie po korytarzach Topkapi, z odkrytymi piersiami. Ich suknie były zakryte po szyję, oczy zasłonięte szalem.

Suknia pod samą szyję i wielka korona. To nieliczny jej portret. Hurrem spaliła spaliła jej wizerunki, całą korespondencję jej i Sulejmana wiersze które napisał dla niej. Spaliła również portrety jej córki. Ta ponoć była jeszcze piękniejsza od Mahiveran. 

Matrakçı Nasuh i jego miniatury zachowane do dziś. Jak w miniaturach wyglądają stroje!!!-podobne , czy jakoś nie tak ?

Ubiory i stroje w Imperium Osmańskim pozostawały pod silnym wpływem mody perskiej, której wiele cech utrwaliło się w nich na stałe, przede wszystkim w strojach dworskich. Stroje podlegały surowym regulacjom ustanowionym w XVI wieku, za panowania sułtana Sulejmana Wspaniałego, w znacznym stopniu niezmienianym aż do XIX wieku, stając się ważnym czynnikiem określającym status społeczny, zamożność i przynależność do grup etnicznych, religijnych i zawodowych. Stroje tureckie w XVII wieku nie różniły się zasadniczo od strojów z XVI wieku, określanego jako „wspaniałe stulecie”. Wtedy Imperium Osmańskie przeżywało wielki rozkwit i w znacznym stopniu poszerzyło strefę swoich wpływów, czego efektem był napływ dużej ilości dóbr i bogactw. Był to też okres rozbudowy ceremoniału dworskiego, co miało wpływ na kształtowanie się nowych elementów ubioru, ściśle powiązanego ze statusem i pełnioną funkcją. Wpłynęło także na wzbogacenie stroju dworskiego i pojawiające się mody na poszczególne typy tkanin, ich kolorystykę i wzory. W XVI wieku wzrosło zapotrzebowanie na tkaniny luksusowe, które były produkowane przede wszystkim w rodzimych ośrodkach jedwabnictwa, ale dostarczane również z Włoch przez weneckich kupców. Tkaniny osmańskie produkowano głównie w Bursie, pierwszej stolicy imperium i najstarszym centrum jedwabnictwa na terenie ówczesnego Imperium Osmańskiego, oraz w Stambule. Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na tkaniny jedwabne część z nich sprowadzano z Wenecji, Genui, Persji Indii i Chin. Do zróżnicowanych tkanin należały różne typy tkanin jedwabnych: od miękkich i lekkich po grubsze, luksusowe, przetykane nicią metalową brokaty kemha, wzorzyste aksamity z atłasowym tłem çatma i aksamity z tłem ze złotogłowiu zerbaft. Do jedwabnych tkanin, z których najczęściej szyto stroje dworskie, należał złotogłów seraser. Tkaniny produkowane w Bursie eksportowano także na rynki europejskie, w tym do Polski, gdzie w XVII wieku szczególnie poszukiwany był złotogłów – dilba. Wiele drogich tkanin, zwłaszcza brokatów i aksamitów, powstawało na potrzeby rosyjskiego dworu i kościoła prawosławnego, czego przykładem są tkaniny jedwabne znajdujące się w zbiorach Kremla, Ermitażu oraz prawosławnych cerkwi i monastyrów. Produkcja luksusowych tkanin jedwabnych i aksamitów złotolitych przeżywała rozkwit w XVI i XVII wieku, pod koniec XVIII wieku zaczęła podupadać.Przekopiowane z google!!!!

Codzienne odzienie w haremie . 

Dziewczęta w haremie chodziły w słynnych haremkach, Taki strój jest na obrazach, często bardzo skąpo odziane w górnych partiach. We włosy wpinały kwiaty. Nie nosiły takich sukien kaftanowych  jak w serialu. 
Korony takie jak nosiła Valide i Hurrem są jednak repliką tamtych lat. Stroiki również.

Rycina przedstawia , przybycie poselstwa polskiego, a raczej węgierskiego, wysłanego przez królową Węgier Izbalę Jagiollonkę .

Cudze chwalicie swego nie znacie sami nie wiecie co posiadacie. Stanisław Jachowicz. Czemu to akurat. Nigdy taka akcja nie miała miejsca. Nigdy w historii naszego narodu nie żebraliśmy. Nawet jeśli wiele wydarzeń było fikcją, to wprowadzenie w ten serial naszej Anny zakrawało o zemstę za łomot pod Wiedniem. dali czadu, uderzyli w moją godność jako polaka. Ale zdziałali jedno, to właśnie wtedy zacząłem szukać potwierdzenia historii. Wynik moich poszukiwać , a już to pisałem, że czytałem tylko prace i książki przed emisją programów, wypadł bardzo negatywnie. Ostatnim moim postem, będzie post który bedzie posumowaniem serialu i prawdy w nim zawartej. 

Nigdy żaden władca, król, królowa Polski czy tez jak nazywali Turcy Polskę, Lechistanu, nie zawitał na Suleńmańskim dworze. Sulejman nawet niechętnie wysyłał do królów swoich posłów. Wolał aby posłowie wysyłani byli do niego. Z punktu widzenia bezpieczeństwa na owe czasy nikt nie wpadł by na pomysł aby wysłać Annę Jagiellonkę w tak daleką i niebezpieczną podróż.
Sulejman miał stosunki dobre z Polską, bo była ona jednym zsojuszników Cesarstwa Osmańskiego, drugim była Francja, przeciwko Habsburgom.Taki to był interes polityczny. Tak było przez cały szesnasty wiek.
Tak przy okazji wyjaśnię sprawę korespondencji Hurrem zkrólem Polski.
Hurrem korespondowała z Zygmuntem Augustem, ocalały dwa takielisty, jednak były one pisane ręką sekretarza a nie sułtanki. Na listach nie maimienia Hurrem jest tylko napis Haseki na pieczęci. Do jednego z listówdołączyła prezent: haftowane kalesony, podobno własnoręcznie :)
Nie ma jednak dowodów korespondencji Hurrem z Boną.