O moją ulubioną szkolną lektura są o dziwo kamienie na szaniec. Dlaczego o dziwio? Otóż bardzo nie lubię tematyki wojny. No jakoś mi ona nie leży. Filmy takie głównie same wojenne mnie nudza? Nie no, ze nudzą to nie mogę powiedzieć, ale no... Nie podobają. A ta książka, która przeczytałam z przymusu, prawie zawladnela moim sercem. Slyszlalam o niej co nieco. O samym Alku, Rudym i Zosce też. Ale słyszeć A przeczytać to wszystko samemu dokładnie to spora różnica. No ogólnie jakoś bardzo mnie wciagnelo i nie spodziewałam się tego wcale. Tematy historyczne wchodzą mi do głowy i uchodzą od razu. Nie jestem w stanie zapamiętać tych szczegółów itp. No ale jednak tutaj cała klasa wprost mnie nienawidziła, ze tak to ujme. Oczywiście przez to, ze znałam dokładnie każdy malutki szczegol, o który pytała nauczycielka. Każda pracę napisałam na najwyższy stopień, a książka i nawet sam temat wojny stał mi się trochę bliższy. Podoba mi może ze względu na te prawdziwość i okrutnosc? No jak mówiłam nigdy nie interesowalam się ta wojna, więc nie wiedziałam do końca, znaczy tak dokładnie jak się żyło no, np. Takiemu nastolatkowi na wojnie. Tak z grubsza owszem, każdy z nas wie, ale historia chłopaków mną wstrząsnęła. Muszę nawet przyznać, że bardzo płakałam na ich smierciach. Bardzo mnie to bolało, tym bardziej, ze wiedziałam, ze taki ktoś serio istniał i serio uczynił takie rzeczy. No ogólnie troszkę się rozpisalam Ale podsumowując Kamienie ja szaniec powinien przeczytać każdy z nas.