~~~ Melanie ~~~

Wstałam bardzo wypoczęta.Spojrzałam na budzik. Okazało się, że jest 6:30, więc powoli wstałam z łóżka i poszłam do łazienki. Na szczęście nie obudziłam Clarie. Dla jasności dzielę pokój z moją starszą siostrą. Nie jest tak źle, bo się dogadujemy. Wzięłam prysznic,a następnie ubrałam się i uczesałam. Zeszłam na dół zjeść śniadanie. W kuchni była mama, tata, Anthony i Izabell.

- Dzień dobry wszystkim - powiedziałam 

- Cześć słońce. Jak się spało?- spytała mama.

- Dobrze. Tony podwieziesz mnie do szkoły? Proszę.

- Spoko, Clarie też podwiozę - powiedział mój starszy brat.

- Super - usłyszałam za sobą sarkastyczny głos siostry.

- Wyspałaś się? - zapytał jątata.

- Nie - odpowiedziała krótko.

- Pośpiesz się Clarie. Zaraz jedziemy - rozkazał jej Anthony.

- Izabell zjadłaś płatki? -spytała mama.

- Tak mamusiu - odpowiedziała malutka.

- Idź na górę po swoje rzeczy i zaraz jedziemy do przedszkola - oznajmiła rodzicielka.

- Dobrze - powiedziała Izzy.

- Możemy już jechać? -s pytałam.

- Tak - odpowiedziała Clar.

- Wspaniale - powiedzieliśmy razem z Tonym.

Mój braciszek zajął miejsce kierowcy, a Clarie usiadła obok niego na miejscu pasażera. Ja za to zajęłam tylne siedzenie. Gdy dojechaliśmy pożegnałam się z bratem i udałam się do szkoły. Poszłam do swojej szafki i wzięłam książkę do geografii. Następnie udałam się do sali nr. 33. Usiadłam obok Layli.

- Hej - powiedziała.

- Cześć, co tam?

- Nic ciekawego. Wygraliśmy mecz, a co tam u ciebie?

- Wczoraj spędziłam cały dzień z Marcelem, tym nowym uczniem. Oprowadziłam go po szkole. Nie było tak źle -powiedziałam.

- Fajnie.

Skończyłyśmy rozmowę, dlatego że weszła do klasy nauczycielka. Kazała nam dobrać się w pięcioosobowe grupy.Musieliśmy odpowiedzieć na pytania, które były na kartkach. Gdy skończyła się ta nudna lekcja byłam w siódmym niebie. Ruszyłam w stronę szafki zostawiłam książkę i zeszyt od geografii, a wzięłam angielski. Poszłam do sali nr. 36.Zauważyłam Marcela siedzącego w trzeciej ławce od okna. Postanowiłam się do niego przysiąść.

- Mogę z tobą siedzieć? -spytałam.

- Jasne, lubisz angielski?

- Tak, a ty?

- Też lubię, w poprzedniej szkole miałem dobre oceny z niego.

- Już nas coś łączy.

- Witam panie i panów - powitał nas pan Moseley.

- Dzień dobry - powiedzieliśmy chórem.

- Dzisiaj obejrzymy sobie film- oznajmił nauczyciel.

- Yeah! - usłyszałam okrzyki radości.

- Mam do wyboru "P.S.Kocham Cię", "Grease", "Step up" lub "Bez mojej zgody".

Cała klasa zgodnie wybrała "Step up". Kiedy zadzwonił dzwonek nauczyciel wyłączył film, a uczniowie wyszli z klasy.

- Chyba już setny raz oglądałem ten film - powiedział do mnie Marcel.

- Ja chyba też, ale mogę jeszcze obejrzeć drugie sto.

- Ja tak samo. Gdzie maszl ekcję? - spytał.

- Teraz w 10, potem 31, a następnie WF.

- Ja mam teraz w 13, potem 15 is potkamy się na WF-ie.

- Spoko. Na razie - pożegnałam się.

- Do zobaczenia.

Ruszyłam w stronę sali nr. 10.Matma i hiszpański minęły bardzo szybko. Wraz z Laylą skierowałam się w kierunku szatni. Przebrałyśmy się w stroje od WF-u. Nauczycielka sprawdziła listę i kazała wszystkim dziewczyną iść na boisko się rozciągnąć. Rozgrzewkę prowadziła moja przyjaciółka. Gdy skończyła się rozgrzewka wuefistka oznajmiła,że będziemy biegać. Ustawiłam się na linii startu z trzema dziewczynami.

- Gotowe. Do biegu. Start! - na ostatnie słowo wystrzeliłam jak torpeda. Reszta dziewczyn wlokła się za mną.Zanim zauważyłam dobiegłam do linii mety.

- Twój czas to 2:30. Bardzo dobrze Melanie - pochwaliła mnie nauczycielka.

- Dziękuję.

Gdy przybiegły dziewczyny podszedł do mnie Marcel.

- Nieźle biegasz - powiedział.

- Dzięki. Ciekawe jak poradzą sobie pozostałe dziewczyny. A wy co robicie?

- Chłopaki rzucają piłką lekarską, a ja wolałem przyjść do ciebie pogadać.

- Miło mi - uśmiechnęłam się do niego - Chciałbyś usiąść ze mną i moją paczką na stołówce?

- Było by fajnie, ale jestem nowy, a twoi przyjaciele pewnie nie chcieli ze mną spędzać czas.

- Co ty gadasz, jesteś uroczym chłopakiem - zarumienił się na moje słowa.

- Dzięki.

- To jak siadasz z nami?

- A mam wyjście?

- Raczej nie.

- No to siadam.

- Supcio na pewno polubisz moją przyjaciółkę Laylę.

- Mhm.

- Marcel choć rzucać! - zawołał go jakiś koleś.

- Ja niestety muszę już iść.Pa.

- Do zoba.

Gdy odszedł ja poszłam do dziewczyn i pani. Okazało się, że miałam najlepszy czas. Juhu. Uwielbiam to uczucie kiedy jestem w czymś dobra. Przebrałam się w swoje ubrania. Następnie udałam się na stołówkę. Kupiłam hamburgera, frytki i colę. Potem dołączyłam do moichz najomych.

- Hej - przywitałam się.

- Hej - powiedzieli chórem.

- Widzieliście Marcela? -spytałam.

- Chyba się jeszcze przebiera -powiedział Scott.

- Aha. Nie będzie wam przeszkadzać, jeśli z nami usiądzie?

- Nie - powiedziała Layla, a inni jej przytakiwali.

Zaczęłam jeść swojego hamburgera popijając colą. Zastanawiałam się gdzie jest nowy. Marcel się nie pojawił, a przerwa się skończyła. Pewnie zmienił zdanie. Reszta lekcji jakoś minęła. Wszyscy uczniowie opuścili szkołę, a ja zostałam sama. Miałam już iść do domu, gdy zaczęło padać, grzmieć i błyskać. Zadzwoniłam do taty, ale nie odbierał tak samo jak mama i Anthony. Usiadłam pod ścianą nie wiedząc co ze sobą zrobić.

- Żałuję, że nie wróciłam do domu z Clarie - powiedziałam do siebie.

- Będziesz żałować jak nie wyłączysz telefonu i ci się spali - odwróciłam się i ujrzałam Marcela.

- Masz rację - wyłączyłam telefon - Co tutaj robisz? - spytałam.

- Zostawiłem w szatni mój medalik i przyszedłem po niego. Przepraszam, że nie przyszedłem na stołówkę,ale coś mi wypadło.

~~~ Harry ~~~

- Nic się nie stało. Czasami tak bywa - powiedziała.

Czułem się źle, dlatego że naszą znajomość zaczynam od kłamstwa. Ale co by było gdyby wiedziała, że jestem sławny? Może jest fanką albo hejterką.

- Dzięki, że nie masz mi tego za złe.

- Spoko.

- A ty co tu robisz? -spytałem.

- Czasami wychodzę ze szkoły ostatnia.

- Aha.

Zgasło światło.

- Po prostu wspaniale. Nie dość, że pada deszcz to jeszcze wyłączyli prąd.

- Oszczędź trochę sarkazmu na potem. Zadzwonimy po kogoś, żeby po nas przyjechał - zaproponowałem.

- Ja dzwoniłam i nikt nie odbiera.

- W takim razie ja zadzwonię.

Wybrałem numer do Alexa.

A(lex): Halo?

H(arry): Cześć Alex.Przyjedziesz po mnie do szkoły?

A: Jasne zaraz będę.

H: Dzięki.

A: Nie ma sprawy. Do zobaczenia.

H: Na razie - rozłączyłem się.

- Kumpel po nas przyjedzie -oznajmiłem.

- Jak dobrze, że tu jesteś.

- Cieszy mnie to, a teraz chodźmy do wyjścia.

- Okey.

Ruszyliśmy w stronę frontowych drzwi szkoły. Po 20 minutach Alex przyjechał, a my pobiegliśmy do auta.

- Hej Al. Czy mógłbyś zawieść moją koleżankę do domu? - zapytałem ochroniarza.

- Jasne. Wsiadajcie.

- Dziękuje panu - powiedziała Mel.

Gdy dojechaliśmy pod dom Melanie wysiadła.

- Do jutra - powiedziała - I jeszcze raz dziękuję za podwózkę.

- Nie ma za co - powiedział Alex.

- Pa - pożegnałem się, a ona odeszła.

~~~ 5 minut później ~~~

- To ta dziewczyna, która jest przewodniczącą szkoły?

- Tak - odpowiedziałem krótko.

- Jest miła i ładna.

- Mhm.

- Zaprosisz ją na randkę? -spytał się.

- Eee nie - odpowiedziałem speszony.

- Spoko. Jesteśmy na miejscu.

- Dzięki za transport. Na razie.

- Trzymaj się Harry.

Pobiegłem do domu i bez przywitania się z domownikami skierowałem się do pokoju i poszedłem spać. Ten dzień był szalony.

 ~~~~~~~~~~~~~~

Taaaaaaaaaa dam :D Kolejny rozdział historii Harryego w szkole ^_^ mam nadzieję, że się podoba. Poprzednia część <link> <3 pozdrawiam