Postanowiłam zamienić posty na artykuły i zacząć pisać tak zwanego "fan fika". Co do tego drugiego to moż trochę poźniej. A co do artukułów to skupię się teraz na pisaniu o "The 100" oraz ogólnie o projekcjach filmowych, a epizodycznie będą pojawiać się wpisy o jakimś innym szczególnym serialu. Chciałabym też zacząć pisać recenzje filmów i seriali, bo na książki już brak mi czasu. 

Dzisiaj zacznę sobie od ogólnych rozmyślań i własnych poglądów na temat seriale zagraniczne vs seriale polskie, można by z tego stworzyć temat rozprawki "Czy seriale zagraniczne wygrywają z polskimi produkcjami?". Sama do jakiegoś czasu byłam uprzedzona do polskich materiałów filmowych, ale to się zmieniło. Nadal uważam, że te zagraniczne są lepsze, ale niektóre od nas je doganiają.Od małych lat nasze mamy czy też babcie zapraszały nas wieczorami do oglądania tych polskich dramatów, absolutnie ich nie krytykuje. Pamiętam, że sama je lubiłam i przyznam, że czasami jeszcze je oglądam. Grafik tygodnia to były "Barwy szczęścia", "M jak miłość", "Na dobre i na złe", "Pierwsza miłość", czy też "Klan". Nie ukrywajmy, że są to seriale, które dupy nie urywają i są tworzone nadal tymi starymi metodami. Nie dzieję się w nich nic nadzwczajnego, ale są tak popaprane jak "Moda na sukces", która żyje i żyć będzie wiecznie.Moja przygoda z serialami zagranicznymi zaczeła się stosunkowo nie dawno, bo jakiś rok temu. Jakiś czas po tym zasięgnełam do tematu, który polscy reżyserowie przedstawiają akurat w bardzo ciekawy sposób (dla osób, które się tym interesują), a mianowicie temat II wojny światowej i okupowanej Polski. Mam tu na myśli słynną produkcje z wspaniałą obsadą pod tutułem "Czas honoru. Jak dla mnie błędy produkcji w stu procentach przysłaniały brawurowe akcje i efekty oraz zafascynowanie bohaterami produkcji. Następny serial, który ruszyłam to "Komisarz Alex" skupia on w sobie wszystko co lubie czyli: dobrych aktorów, ciekawy temat, różnorodność. Serial jak najbardziej na plus, ale w pewnym momencie zaczeło mi brakować tego pokazywania życia prywatnego bohaterów i dlatego zaczełam przeszukiwać bazę serwisu "player.pl", pierwsze co rzuciło mi się w oczy to "Diagnoza" tak na prawdę rzuciła mi sie w oczy Maja Ostaszewka i Maciej Zakościelny. Ten serial pobił moje oczekiwania i śmiało mogłabym go porównywać do produkcji zagranicznych w podobnych tematach, to właśnie w tej produkcji pokazane są akcje ratowania życia i operacje, a zarazem prywatne życie bohaterów. Jak na razie pierwszy sezon zasługuje na "Orła", do którego jest nominowany, ale za kilka dni zobaczymy kolejny sezon i dowiemy się czy faktycznie nadal będzie interesujący. Kolejna produkcja, którą ruszyłam to "Wojenne dziewczyny". Trafiłam na to zupełnie przypadkiem, a jak już wiecie temat jest moim "idolem" i dlatego z chęcią go oglądałam. Tak jak przy "Czasie honoru" nie ocenie go obiektywnie, ponieważ zachłysnełam się tematem i cały czas skupiałam się na tym, że tam był. Ostatnia już produkcja, którą zaczełam w niedziele, a ponieważ jeste chora to udało mi się obejrzeć już dwa sezony i zacząć trzeci mogę śmiało powiedzieć, że jest na prawdę ciekawie i dobrze zrobiona. Jest to serial, w który wpełni się wczułam i wywołuje na mnie emocje, co jest bardzo ważne. Mam tu na myśli projekt "Druga szansa".Jak dla mnie śmiało możemy niektóre produkcje Polskie stawiać na równi z zagranicznymi. Często jest tak, że niwelujem to co nasze, bo nasz kraj nie tworzy nic innego niż tych dramatów ciągnących się w nieskończoność, ale to się powoli zmienia czego dowodem są np. produkcje stacji TVN. Nie wiem kiedy doczekamy się czegoś magicznego/fantastycznego/sci-fi, a to najbardziej ciekawi widzów i być może wtedy staniemy się uznawanym krajem. Do Ameryki zawsze będzie daleko, ale nie można się poddawać! Dlatego na ptanie czy warto sięgnąć po polski serial odpowiadam: TAK!