Twój komentarz lub propozycja wyzwania do posta
57 Komentarzy
To były 4 najlepsze dni mojego życia, zwłaszcza 22 listopada T-T Pierwszy koncert w Poznaniu przeżywałam jakbym sama na nim była. Audycji słuchałam ze łzami w oczach, a gdy moja znajoma z twittera zadzwoniła do mnie w trakcie 'Just Remember' całkowicie się rozkleiłam. W ogóle nie mogłam spać, bo wiedziałam, że Leo i Charlie są tak niedaleko. Następnego dnia zmęczona, ale szczęśliwa zaczynałam się pakować, bo dzień później miałam jechać do Wawy ^^ Tak, koncert w Krakowie spędziłam w busie, dokładnie 4 godziny xd Na miejscu zaczęłam robić z kuzynką plakat na koncert ^^ Wtedy naprawdę nie spałam całą noc, to uczucie, że następnego dnia zobaczę moje 2 skarby ♥ Rano przygotowywanie się do akcji koncertowych... Najlepiej, bo kiedy nawet nie było mowy, że zdążymy dojechać pod studio DDTVN dowiedziałam się, że szef wujka był w środku i mógłby nas wpuścić na spotkanie z nimi T-T W ten sposób straciłam pierwszą i wówczas ostatnią szansę na spotkanie z nimi... Pod klubem czekałam od 12:00, chociaż w sumie wujek czekał, bo z siostrą, kuzynką i kilkoma innymi dziewczynami stałyśmy pod drugim wejściem, gdzie czasem wychodzili artyści. Najlepsze uczucie ever: kiedy na kilka sekund wyszedł Leo <3 Mój płacz wtedy... A koncert... Miejsca miałam nawet dobre, tak dobrze ich widziałam T-T Przepłakałam cały, mało co pamiętam. 20 minut po koncercie miałam busa do domu, kolejne 4h drogi. Ale warto było <3 22.11.2015 - najlepszy dzień w całym moim życiu ♥♥♥
Lut 27, 2016
Mam łzy w oczach .. to takie piękne <3 ... Pamiętam jak było mi przykro że nie mogłam jechać na ysot 2015 .. Myślałam że już nigdy nie uda mi się ich spotkać ... Ale w końcu mi się udało i mogę jechać na ysot 2016 <3 ... Majka uwielbiam czytać twoje posty one są takie prawdziwe i takie wzruszające ... Już ci to chyba mówiłam .. Dziękuję że jesteś :*
Mimo że nie spotkałam wtedy chłopaków to były najlepsze 4 dni mojego życia. Byłam na każdy koncercie duchem, ciągle myślałam o chłopakach, czułam że są blisko. Nie wierzyłam że wrócą jeszcze do Polski i że w ogóle kiedykolwiek ich zobaczę. Teraz widzę się z nimi za 19 dni co jest dla mnie istnym szaleństwem. Nigdy bym się nie spodziewała że będę miała okazję ich zobaczyć. Tym razem przeżyję to na serio, będę wiedziała o czym tu pisałaś. Pamiętajcie, wierzcie w swoje marzenia bo w końcu uda wam się je spełnić. Ja jestem tego żywym przykładem. A wracając jeszcze do postu, płakałam jak głupia. Tyle emocji włożyłaś w napisanie tego artykułu....Dziękuję ci za niego <3
W tym momencie naprawdę zaczynam żałować, że z różnych przyczyn nie mogłam być na trasie listopadowej, ani na przyszłej marcowej. Te emocje, które obserwowałam w ciągu tych czterech dni doszczętnie zmieniły moje życie. Z jednej strony cieszyłam się, że chłopcy w jakimś stopniu poznali Polskę i swoje fanki, lecz z drugiej strony ubolewałam nad tym, że to nie spotkało właśnie mnie. Kiedy się dowiedziałam, że przyjadą w Marcu po prostu zaniemówiłam. Mówiłam o tym wszystkim i myślałam, ze nawet uda mi się pojechać na koncert do Katowic, lecz jak zwykle się nie udało. Jedynym moim osiągnięciem w tym roku było spotkanie brata Leondre i Ryana Robertsona w Krakowie podczas ich pobytu w Polsce. Nadal mam nadzieję, że dzięki tym spotkaniom nie tylko BaM pojawi się u nas ponownie, ale też Joey i Ryan. Te dwie wspaniałe osoby naprawdę potrafią w ciągu dwóch godzin przywrócić uśmiech na twarzy. Nigdy nie zapomnę spotkania z nimi chociaż sama wyglądałam na swoich zdjęciach gorzej niż ,,gówno''. Niesamowite przeżycia. Po prostu. Innych słów nie znajdę. Oczywiście miłej zabawy dla tych, którzy spotkają się z chłopakami na YsoT 2016 <3 xoxo
