Herkules lub z greckiego Herakles jest postacią dobrze znaną w mitologii greckiej. Zrodzony ze śmiertelnej Alkmeny, jego ojcem był najważniejszy z greckich bogów, mający wiele romansów ze śmiertelniczkami. Boskie pochodzenie uczyniło go półbogiem, jednakże by dostać się na Olimp musiał podjąć się dwunastu niewykonalnych prac. To jedna z wersji historii o sławnym herosie, ale czy jedyna?

Według greckich mitów, Herakles, został poczęty w wyniku podstępu Zeusa, który przybrał postać męża Alkmeny, Amfitriona, wykorzystując jego nieobecność. Hera, żona Zeusa szczerze nienawidziła Heraklesa, gdyż przypominał jej on o zdradzie męża. Mimo to Zeus podstępnie przystawił malutkiego Heraklesa do piersi Hery, dając chłopcu nieśmiertelność. Żona Zeusa wielokrotnie starała się pozbyć Heraklesa. Gdy chłopiec miał dziesięć miesięcy, wpuściła do jego pokoju dwa węże mające go zgładzić, jednakże dziecko obdarzone nadludzką siłą płynącą z mleka Hery bez problemu poradziło sobie z intruzami. Dorastający chłopiec nie umiał przystosować się do normalnego życia, był o wiele za silny i gdy, nawet tego nie chciał potrafił mimowolnie krzywdzić ludzi. Dlatego Amfitrion wysłał go na wieś, tam chłopak u pasterza Teutarosa nauczył się sztuki władania łukiem, w której stał się mistrzem. Herakles miał wielu nauczycieli, od których przejął wiele umiejętności takich jak powożenie rydwanem czy posługiwanie się białą bronią. W wieku osiemnastu lat, młodzieniec zabił lwa siejącego spustoszenie na terenach króla Tespiosa. W czasie, gdy Herakles przygotowywał się do zabicia bestii, został ojcem pięćdziesięciu synów kolejnych córek króla, chcącego mieć wnuki, nie mając ani jednego syna. Za uchronienie tebańczyków od składania danin, król Teb, Kreon oddał mu za żonę swoją najstarszą córkę, Megarę. Pewnego dnia Hera zażądała od herosa podjęcia się służby u Eurysteusza, mężczyzna odmówił i za to bogini zesłała na niego szaleństwo, którym owładnięty bohater zabił kilkoro ze swoich dzieci ze związku z Megarą. Ocknąwszy się Herakles, przerażony tym, co zrobił, chciał popełnić samobójstwo, od którego odwiódł go Tezeusz. Heros uznał jednak, że nie może wieść dalej takiego życia i musi odpokutować swoje czyny. Zrozpaczony odszedł od Megary i podjął się wykonania dwunastu prac wymyślanych przez Herę. Podczas wykonywania prac odbył wiele podróży, aż w końcu udało mu się wypełnić zadanie. Dokonał wielu bohaterskich czynów, lecz pod koniec swego życia, jego druga żona Dejanira, obawiając się utraty miłości ukochanego podała mu krew otrzymaną od centarura Nassosa, kobieta polała nią szatę Heraklesa, która gdy tylko ją włożył, zaczęła palić go żywym ogniem. Dejanira widząc konsekwencje swoich czynów popełniła samobójstwo, a Herakles ocalawszy postanowił spłonąć na stosie, gdy płonął Zeus zabrał syna na Olimp, gdzie heros dostał za żonę boginię młodości, Hebe - córkę Hery.

Disneyowska adaptacja mitu różni się od tradycyjnej jego wersji. Przede wszystkim w bajce Herkules jest synem Zeusa i Hery, odebranym im przez sługi Hadesa, pana podziemi, zależnego od władzy tytanów. Hades chce pozbyć się dziecka, bo jego obecność przeszkodziłaby mu w planie przejęcia władzy na Olimpie i wydostania się z podziemi. Jednakże jego sługom nie do końca udało się zadanie odebranie nieśmiertelności dziecku bogów, gdyż trucizna mająca owe zadanie nie została przez niego wypita do końca i cząstka boskiej natury obecna w Herkulesie dała mu nadludzką siłę. Porzucone niemowlę przygarnęła para rolników, bezskutecznie starająca się o dziecko. Dorastający chłopiec nie miał łatwo, jego niebywała siła nie pozwalała mu toczyć zwykłego życia wśród rówieśników, przez których był stale wyśmiewany. Rodzice widząc, że chłopak nie pasuje do tego świata powiedzieli mu o tym, jak znaleźli go pewnej nocy z medalionem bogów pochodzącym z Olimpu. Herkules odwiedza Świątynie Zeusa i jego biologiczny ojciec uradowany obecnością syna wciela się w swój posąg informując chłopca kim jest. Mówi mu także, że aby wrócić na Olimp i ponownie stać się nieśmiertelnym musi dowieść swojej wyjątkowości. Herkules razem z pegazem (przyjacielem z dzieciństwa) zostaje poddany szkoleniu satyra, Filokteta. Po ukończeniu treningu heros zostaje poddany próbie w Tebach, tam ratuje piękną Megarę z rąk centaura Nessosa, chłopak natychmiast się w niej zakochuje. Heros nie podejrzewa jednak, że Megara służy Hadesowi, by znaleźć słabość bohatera. Jednakże dziewczyna, której duszę posiada Hades, zakochuje się w chłopaku. Hades wchodzi w układ z herosem, ten na jeden dzień pozbędzie się mocy, a w zamian za to Hades oszczędzi duszę i życie Megary. Tego dnia Hades postanawia wcielić swój plan, objęcia władzy na Olimpie, w życie. Zapobiec temu może jedynie Herkules, jednakże jest on pozbawiony mocy. Zachęcony przez swojego nauczyciela, heros pokonuje cyklopa wysłanego by go zgładzić, ale w pojedynku Megara zostaje śmiertelnie ranna, próbując ochronić ukochanego. Zranienie Megary stało się powodem do zerwania układu z Hadesem, heros odzyskawszy swoją moc pomaga bogom na Olimpie przywrócić należyty porządek. Hades zostaje ponownie zesłany do podziemi, a Herkules obdarzony zostaje nieśmiertelnością, w momencie, gdy rzuca się w wody Styksu, rzeki umarłych dusz, by wydobyć z niej duszę zmarłej Megary. Heros przywrócił ukochaną do życia i odmówił Zeusowi, na propozycję zajęcia miejsca na Olimpie, wolał pozostać na ziemi z Megarą.

Ojciec nastoletniej Śnieżki wyjechał z misją dyplomatyczną, pod jego nieobecność na królewskich ziemiach zaczął grasować groźny rozbójnik, rabujący i mordujący ludzi okrutnik (tak naprawdę to kolejny plan Reginy na zdetronizowanie Śnieżki w oczach poddanych). Wszyscy ludzie wierzą w ochronę, którą powinna zapewnić im młoda królewna, tym bardziej, że jej macocha Regina zaręcza, że Śnieżka coś z tym zrobi i ochroni poddanych. Młoda królewna nie ma pojęcia jak obronić swoich ludzi, czuje się słaba i nie dość odważna by podjąć jakąś decyzję, poddani oczekują odpowiedzi, ale przerażona Śnieżka ucieka z zamku przytłoczona obowiązkami przyszłej królowej. Podczas próby ucieczki wpadła do myśliwskiej pułapki, z pomocą przychodzi jej nadludzko silny młodzieniec, Herkules. Dziewczyna i Herk (bohater powiedział Śnieżce, że może się tak do niego zwracać) od pierwszego spojrzenia są sobą zauroczeni. Herkules w serialowej wersji jest synem Zeusa i śmiertelnej kobiety. By zostać policzony w poczet bogów olimpijskich musi wykonać dwanaście prac. Herkules chce pomóc królewnie, półbóg uważa, że Śnieżka sama powinna pokonać rozbójnika i ochronić poddanych, a nie w lesie ukrywać się przed rodziną i zastanawiać, co robić. Heros ofiarowuje jej łuk, jednakże królewna nie czuje się bohaterką i nie ma pojęcia jak miałaby stawić czoło bandycie. Herkules natomiast ma plan, chce wytrenować Śnieżkę, by sama w boju mogła ochronić poddanych, wierzy w dziewczynę od samego początku nawet, gdy ona przez moment nie ma w sobie ani odrobiny wiary we własne możliwości, chłopak chce rozbudzić w niej odwagę, nadzieję i wewnętrzną bohaterkę, którą w niej zobaczył. Jako przykład, że nie należy rezygnować ze względu na sam strach podał jej własną osobę i to jak podczas pierwszej pracy – zabicie lwa nemejskiego – bardzo się bał, ale mimo to spróbował i zwyciężył. Od samego początku znajomości Śnieżki z Hekrulesem było widać jak obojgu na sobie zależy i w jaki sposób na siebie patrzą (Charming nie bez powodu był zazdrosny!). Dla półboga, czas spędzony z młodą królewną był ukojeniem przed ostatnią, najtrudniejszą pracą – pokonaniem trzygłowego strażnika Podziemi. Widząc jak Rozbójnik kolejny raz terroryzuje ludzi, za namową Herkulesa zaatakowała go sama, niestety nie dała rady, nie była jeszcze gotowa i dość pewna, na szczęście z odsieczą kolejny raz przybył jej półbóg. Śnieżka załamana porażką chciała opuścić swoich poddanych, królestwo i własną tożsamość, Herkules przekonuje dziewczynę, że nikt nie wygrywa wiecznie, zawłaszcza za pierwszym razem, za przykład zdradził jej swoją tajemnicę – heros niemal zginął podczas wykonywania pierwszej z prac i dopiero porażka pomogła mu naprawdę go pokonać, wyciągnął lekcję ze swoich błędów. Gdy po raz kolejny Śnieżka zjawiła się w miejscu napaści Rozbójnika i zmusiła go do zaprzestania terroru, dzięki strzeleckim umiejętnościom, wyniesionym z lekcji Herkulesa, ale nie to najbardziej przyczyniło się do jej zwycięstwa, przede wszystkim wygrała dzięki temu, że wreszcie uwierzyła w to, że może być bohaterką i prawdziwą królową. Gdy młoda królewna była już gotowa, by wrócić na zamek, a heros gotów do zmierzenia się z Cerberem, przyjaciele rozstali się, no może nie tylko przyjaciele, bo ich rozstaniu towarzyszył pierwszy pocałunek księżniczki z półboga. Ponownie spotykanie Śnieżki i Herkulesa ma miejsce w Zaświatach. Bohaterka zauważa nagrobek dawnego przyjaciela, nie jest ona ani przewrócony, ani zniszczony, co oznacza, że Herkules wciąż jest w Podziemiach. Śnieżka znajduje herosa, Herk wygląda identycznie jak w momencie ich rozstania, co może znaczyć tylko jedno, bohater zginął niedługo po ich ostatnim spotkaniu. Heros cieszy się widzą dawną znajomą, ale też zdaje sobie sprawę, że ją zawiódł, bo utracił wiarę w samego siebie. Śnieżka prosi go o pomoc w zabiciu Cerbera, ale Herkules nie daje rady, okazuje się, że to właśnie ten potwór zabił go na Ziemi, gdy heros próbował ocalić Megarę, która po śmierci została więźniem Hadesa, podobnie jak Hook. Śnieżka zdołała przekonać bohatera, że strach przed porażką nie może go zatrzymać, bo jest bohaterem, którego wszyscy potrzebują, musi tylko na nowo w to uwierzyć i wyciągnąć wnioski z poprzedniej porażki. Tym razem wspólnie – Śnieżka, Herkules i Megara stawiają czoła Cerberowi i udaje im się osiągnąć cel. Dzięki wykonaniu 12. pracy i ocaleniu Megary bohater trafia na Olimp i ponownie żegna dawną przyjaciółkę, dzięki której nie zapomniał, kim jest i którą to sam ocalił od zatracenia tożsamości.

Jako zagorzała shipperka Snowing (Snow White+Prince Charming) nie mogę odpowiedzieć inaczej jak tylko: Oczywiście, że nie, bo Charming to jedyna i prawdziwa miłość Śnieżki. Hahaha XD Oczywiście gołym okiem widać, że Herkules i Śnieżka byli sobą zauroczeni i to jasne, że coś do siebie czuli, ale uważam, że jako nastolatkowie, po prostu źle zinterpretowali przyjaźń. Chociaż nie ukrywam, że ich relacja była piękna, bo to w jaki sposób oboje potrafili dojrzeć w sobie nawzajem prawdziwych bohaterów, nigdy nie stracić w siebie wiary i zapobiec tragedii jako byłoby porzucenie własnej tożsamości na rzecz strachu przed porażką, jest cudowne. Jednakże ciekawie było zobaczyć Śnieżkę zainteresowanym kimś innym i pokazanie ich nastoletniej pierwszej miłości, ten wątek zdecydowanie ożywił fabułę. I jeszcze te spojrzenia w Zaświatach... Szczęście i zaduma nad tym, że przyjaciel znalazł miłość czy może delikatne ukłucie zazdrości? Towarzyszące Śnieżce, gdy przyglądała się Herkulesowi i Megarze. Bardzo interesujący zabieg twórców ACZKOLWIEK W MOIM SERCU OD DAWNA JEST MIEJSCE TYLKO DLA SNOWING I NICZEGO INNEGO NIE PRZYJMĘ DO WIADOMOŚCI XD.

Herkules z Once Upon a Time może nauczyć nas wiele, ale najważniejsze to nigdy nie zatrać siebie i swojej prawdziwej tożsamości, dostrzegaj w sobie bohatera zdolnego przenosić góry, uwierz we własne siły i możliwości, nie bój się prosić o pomoc i wspólnie z przyjaciółmi rozwiązuj problemy. Ale co najważniejsze: "NIE POZWÓL BY STRACH PRZED PORAŻKĄ SPRAWIŁ, ŻE ZANIECHASZ PRÓB".