Pierścień w wielkim wyjątkowym szmaragdem był symbolem miłości i oddania sułtana Sulejmana do ukochanej Hurrem, a potem stał się symbolem kobiecej władzy w imperium osmańskim. Wykonany przez zauroczonego Roksolaną władcę, który z upodobaniem oddawał się sztuce tworzenia biżuterii, stał się dla niej dowodem jego oddania i talizmanem zapewniającym pozycję na dworze.
Sulejman długo pracował nad stworzeniem wyjątkowego cacka dla Hurrem. Pierścień musiał być wyjątkowy i olśniewający. Zanim pierścień trafił na palec Rusinki, zobaczyła w komnacie sułtana Mahidevran i uznała, że będzie przeznaczony dla niej. Sułtan wymijająco odpowiedział, że nie jest ukończony. Następnym razem Mahidevran zobaczyła go już na dłoni Hurrem, która dumnie go wszystkim niewolnicom prezentowała.
Wszystkie nałożnice zazdrościły dziewczynie wyjątkowego prezentu. Stał się on przedmiotem pożądania, co w gruncie rzeczy znaczyło też pragnienie znalezienia się w centrum uwagi władcy.
Nic więc dziwnego, że dwukrotnie został przywłaszczony przez Mahidevran, która przynajmniej w tajemnicy pragnęła posiadać symbol miłości sułtana. Jednego razu, gdy Hurrem podczas kąpieli w hammamie zdjęła pierścień, inna służąca zabrała go i zaniosła do Sułtanki Mahidevran. Innym razem Mahidevran znalazła pierścien na fotelu, gdzie się niepostrzeżenie osunął z palca Hurrem. Kradzież szybko wychodziła na jaw, bo Hurrem od razu robiła awantury. Odnaleziony pierścień wracał do właścicielki.
Dzięki miłości Sulejmana, Hurrem zyskała władzę, tym samym pierścień stał się synonimem jej wysokiej pozycji na dworze osmańskim. Pozycję tę utrzymała przez całe życie i pragnęła zachować po śmierci. Dlatego też zarządziła, aby pochowano ją z pierścieniem. Sumbul Aga miał tego dopilnować.
Gdy w roku 1558 Hurrem zmarła, zgodnie z jej złożono ją do trumny wraz pierścieniem. Jednak jedna ze służących pod pretekstem modlitwy weszła do komnaty gdzie spoczywało ciało zmarłej i zabrała pierścień, by przekazać go Sułtance Nurbanu. Sułtan Selim II nie pozwolił go nosić żonie, jednak Nurbanu nie wykonała rozkazu i mimo wszystko nie ściągała go z palca.
Po przejęciu władzy po Nurbanu czas pierścień należał do Sułtanki Safiye, która traktowała go jak swój największy skarb i synonim władzy, jaką posiadała. Chwilowo został on jej odebrany wraz z innymi klejnotami, gdy została zamknięta w wieży za zorganizowanie przewrotu pałacowego mającego na celu intronizację jej wnuka Księcia Mustafy i próbę zamachu na Sułtana Ahmeda. Odzyskała go wraz z momentem wyjścia z wieży i powrotu do Starego Pałacu.
Ostatecznie zdruzgotana po śmierci Iskendera i świadoma swojej porażki przekazała go Sułtance Kösem. Powiedziała wówczas Kosem, że jest to nagroda za jej zwycięstwo. Po tym geście Safiye odebrała sobie życie za pomocą trucizny. Życie bez władzy nie miało dla niej uroku.
Początkowo Kösem nie nosiła pierścienia lecz założyła go w momencie przygotowań do przedstawienia ludowi przyszłego Padyszacha Sułtana Murada IV. Odtąd będzie stałym elementem, z którym się nie rozstanie w godzinę śmierci. Najprawdopodobniej przywłaszczyła go sobie następnie sułtanka Turhan, która obaliła władzę Kosem.
Pierścień Hurrem przewija się przez serię „Wspaniałe stulecie” i łączy ją z kontynuacją – „Wspaniałym stuleciem: Kosem”. Jest lejtmotywem, podkreślającym temat obu serii, jakim jest sułtanat kobiet. Pierścień jest w serialu symbolem potężnej władzy kobiet w imperium osmańskim.
Obecnie - pod wpływem magii ekranu - pierścień Hurren stał się przedmiotem pożądania wielu kobiet.
Dlaczego? Czym jest dla współczesnej kobiety "pierścień Hurrem"?
Jakość: | 20 | Popularność: | 1283 |
Wsparcie: | 12 | Ocena i wartość ocen: | 23 |
Wyróżnienia/kary: | 0 | Komentarze i reakcje: | 294 |
W trwającej akcji redaktor dla tego fandomu uzyskał skuteczność % ( polecanych dyskusji z napisanych w tym fandomie) |